Διαταραχές Θυρεοειδικής Λειτουργίας στα Παιδιά

Ο υποθυρεοειδισμός στα παιδιά διακρίνεται σε:
- Συγγενή: 1/2000–1/3000 γεννήσεις. Συχνότερο ενδοκρινικό νόσημα στη νεογνική ηλικία. Αίτια: αγενεσία, δυσγενεσία, δυσορμονογένεση. Νεογνικός έλεγχος με TSH. Αντιμετώπιση: λεβοθυροξίνη εντός 14 ημερών.
- Επίκτητος: συχνότερα λόγω Χασιμότο. Εκδηλώνεται με κόπωση, δυσκοιλιότητα, βραδύτερη ανάπτυξη, καθυστέρηση ήβης.
Διάγνωση: TSH ↑, FT4 ↓, αντι-TPO/αντι-TG θετικά. Αντιμετώπιση: λεβοθυροξίνη με τακτική παρακολούθηση TSH/FT4.

Συχνότερη αιτία: Νόσος Graves. Παρατηρείται κυρίως σε εφήβους. Συμπτώματα: ταχυκαρδία, νευρικότητα, απώλεια βάρους, έξοδος οφθαλμών.
Διάγνωση: TSH ↓, FT4/FT3 ↑, TRAb θετικά. Θεραπεία: μεθιμαζόλη (πρώτη επιλογή), σπάνια ραδιενεργό ιώδιο ή χειρουργείο. Στόχος η επίτευξη ευθυρεοειδισμού με παρακολούθηση για ανεπιθύμητες ενέργειες.

Η παρουσία όζων σε παιδιά είναι λιγότερο συχνή αλλά έχει υψηλότερο ποσοστό κακοήθειας (20–25%) σε σύγκριση με ενήλικες.
Διάγνωση: υπερηχογράφημα (με χαρακτηριστικά: υποηχογένεια, μικροαποτιτανώσεις, αγγείωση), TSH/FT4, σπινθηρογράφημα σε χαμηλή TSH.
Κατηγοριοποίηση TIRADS, παρακέντηση με FNA με βάση Bethesda:
- Bethesda III-IV: 10–30% κακοήθεια
- Bethesda V-VI: 50–100% κακοήθεια
Διαχείριση: παρακολούθηση ή χειρουργική εκτομή ανάλογα με το αποτέλεσμα FNA και χαρακτηριστικά.

Ο συχνότερος καρκίνος είναι ο θηλώδης (PTC). Συχνότερα σχετίζεται με ιστορικό ακτινοβολίας ή σύνδρομα (π.χ. Cowden).
Παρουσιάζεται με μονήρη όζο, διόγκωση τραχήλου, λεμφαδενοπάθεια. Διάγνωση: υπερηχογράφημα, FNA, TSH/FT4, TRAb.
Θεραπεία: θυρεοειδεκτομή ± λεμφαδενικός καθαρισμός, ραδιενεργό ιώδιο ανάλογα με στάδιο και κίνδυνο.
Παρακολούθηση: θυρεοσφαιρίνη, TSH καταστολή, υπερηχογράφημα τραχήλου.
Πρόγνωση: εξαιρετική με 10ετή επιβίωση >95%, αλλά υψηλός κίνδυνος υποτροπής.